'Beste lezer,
Wij kennen elkaar, jij en ik. De reis van het leven maken we samen, vanaf de dag van je geboorte. Voor jou kan die reis niet lang genoeg duren en daarom probeer je mij angstvallig te ontwijken en van je af te houden. Je praat niet over mij, moffelt me weg.
En toch… op een dag kijken jij en ik elkaar recht in de ogen.
Het lot daaraan ontkomt geen mens. Vrees mij niet, maar aanvaard mijn komst.
Zeer genegen,
Meester Dood'
Na de zaak Pan worstelt wetsdokter Tom Beckx meer dan ooit met zichzelf en zijn duistere verleden. Als hem van hogerhand psychiatrische hulp wordt opgedrongen, is hij hier hoegenaamd niet blij mee. Door het graven in zijn verleden lijkt hij de grip op het heden te verliezen. Hierdoor is zijn blik vertroebeld en ziet hij geen patroon in een aantal moorden die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben
MEESTER DOOD
